Salon z kominkiem

Zbiorowisko całej płci żeńskiej akademika.

miszel siedziała na fotelu z nogami przerzuconymi przez poręcz i przeglądała plejboja, którego zostawił jakiś chłopak w pośpiechu opuszczając damski budynek.

an zwiedzała budynek;d zauważyła jakąś dziewczynę.-hej-uśmiechnęła się szeroko.

podniosła głowę znad jakże pasjonującego pisemka. właśnie uważnie studiowała rozkładówkę Madonny, bo jak się okazało był to zabytkowy egzemplarz z 1985 roku
-cześć - uśmiechnęła się powiedzmy lewym kącikiem bardziej niż prawym.

-ciekawe pismo, sama kiedyś podkradałam kuzynowi-wyznała. oh.;d

-leżało na stole - wyjaśniła i odrzuciła je na miejsce, przyglądając się ann - nowa? - podrapała się w nos, przechylając głowę.

-nowa-skrzywiła się.-ty tutejsza.?-zmarszczyła nosek.

wzruszyła ramionami.
-i tak i nie - odpowiedziała po chwili zastanowienia i uśmiechnęła się trochę szerzej - pierwszy rok, ale wiem o tej szkole więcej niż którykolwiek drugoklasista - zaśmiała się i zmierzwiła włosy - mój brat skończył tę uczelnię w zeszłym roku i był nią tak zafascynowany, że cały czas mnie dokształcał. co, jak i gdzie. rozumiesz.

-a fajnego masz brata-wyszczerzyła się.-oo a ja dorabiam sobie jako fotomodelka-od zawsze była też skromna.

pokiwała głową i zaczęła bawić się skrawkiem swojej koszulki ze spondż bobem
-jakoś mnie to nigdy nie ciągnęło - rzuciła, patrząc gdzieś ponad ramieniem ann.

-mnie to zawsze do wszystkiego ciągnęło-wzruszyła ramionami.-kiedyś chciałam zostać veterynarzem, leczyłam kota, ale było już po nim ;c

- witam miłe panie - wlazł do saloniku i siadł obok michelle obejmując ją ramieniem. on jest piękny!

parsknęła śmiechem i podkurczyła nogi, żeby posmyrać się po łydce
-biedny kot! - odwróciła się do noaha i wystawiła mu język - nie macaj mnie!

-wiem, ale chyba mu się to podobało - elo -powiedziała do n.

-polemizowałabym, pytałaś go czy zgadza się na operację? - zapytała, przy okazji dźgając noaha w bok - zajmujesz za dużo miejsca, palancie.

- jak mi sie miło maca? - zapytał szczerząc się to do a. to do m. był taki fajny!

-kotki nie mówią.-;c -macanki cacanki spojrzała na m i n.

-ale to pewnie dało się wyczytać z mowy jego ciała! - zmarszczyła brwi, patrząc na noaha - miło, czy nie. łapy przy sobie, en.

-ale ja miałam wtedy dziesięć lat, nie byłam inteligentna, chociaż teraz też nie jestem ;p

zrezygnowany zabrał rękę z jej ramion.
- nudno tu jak cholera. - stwierdził, bo chciał gdzieś wyciągnąc m.
- noc jeszcze młoda! załóż swoją cekinkowa sukienkę, i idziemy stąd. - zaśmiał się, bo zawsze się z tej sukienki śmiał.

-tak tak możecie mnie zostawić-machnęła ręką.-zresztą zawsze chodzę spać po dobranocccee

-nie mam cekinowej sukienki od trzech lat - odpowiedziała sucho, bo denerwował ją wypominaniem jej tej sukienki na każdym kroku. podniosła się, niby przypadkiem opierając się na jego kroczu - gdzie chcemy iść, noah? - spojrzała na niego słodko.

przewrócił oczami i zdjał jej rekę ze strategicznego miejsca.
- nie wiem. potańczyc.
uwielbiał tańczyc ;d

-jesteś nienormalny, en - prychnęła, ale uśmiechnęła się wsuwając ręce do tylnych kieszeni swoich rurkowatych dżinsów.

połozył jej dłonie na biodrach i 'zalotnym' chcociaz to głupi w kkontekście męzczyzny brzmi xd głosem powiedział:
- to załóż jakąś inną sukieneczkę. niekoniecznie cekinową. czekam na dziedzińcu.