Boisko

o, no miło ;3
-idiota - prychnęła w jego ramię, co brzmiało jakby mówiła z prześcieradłem na głowie. nie odsunęła się jednak. zaskoczyło ją to jak dobrze się czuje wtulona w noaha. i miło pachniał. hermes orange! nie chce mi się pisać pełnej nazwy, wybacz. dla zainteresowanych www.google.pl. a tak go całe życie unikała! bo nie pasował do jej perfekcyjnie wykreowanego świata. nie był idealny, a każde spotkanie zainicjowane przez ich rodziców przyprawiało ją o mdłości. oczywiście nie szczędziła mu uwag na ten temat. ah, ludzie się zmieniają. dojrzewają może?
to dopiero wyruchany przez słonia życiowy post!

xd
zaśmiał się.
- nie martw sie, na pewno znajdzie się rzad chetnych zeby cię tej cnoty pozabwi. - nie powiedział nic że sam równieżnie miały nic przciwko.

wymamrotała coś pod nosem i odepchnęła go siadając w nienagannej pozycji. wyprostowana jak struna i założyła za ucho wolne kosmyki włosów.

zorientował się, ze pewnie powiedział coś nie tak.
- przepraszam. - nie wiedział za co, ale zwykle kiedy przepraszał to wcale nie wiedział za co.

-przepraszaj dalej - tyle jeśli chodzi o zwierzenia georgie. co za dużo to niezdrowo. jednak tym razem dało się wyczuć w jej głosie pewną zmianę. na lepsze, oh romantycznie i cudownie. odsunęła się na drugi koniec ławki.

- hej, oddaj mi wodę! - przysunął się do niej z powrotem. to było do przewidzenia, zorzi zawsze tak robiła.

zawsze zabierała wodę? też
uśmiechnęła się na powrót ironicznie i odkręciła butelkę. odrzuciła włosy do tyłu i zaczęła pić jak na tych wszystkich reklamach z schiffer czy innymi modelkami, kończąc wszystko pepsi'owym 'ahh'. spojrzała na niego kątem oka, zastanawiając się czy to wszystko dzieje się naprawdę. żartuje z noahem? niech tylko penelope ich przyłapie. nie da jej żyć do końca uniwerka! xd

kiedy w końcu odebrał jej butelke została marna resztka.
- no i teraz nie uzupełnię zapasów wody i sie odwodnie! i jak umrę to będzie własnie tylko i wyłącznie twoja wina! - przysunał się jeszcze blizej po czym spojrzał jej w oczy acha ;d

-jakbym kiedykolwiek miała tęsknić - odpowiedziała tonem, który nadawał temu zdaniu zupełnie innego sensu. podniosła na niego spojrzenie i zmrużyła oczy, wpatrując się w niego bez mrugnięcia okiem. starała się jak mogła, żeby nie rzucić mu się na szyję i nie zacząć całować.

ona może się starała, gorzej z nim xd
pocałował ją lekko w usta, nie za łapczywie. bo nie chciał, żeby odebrała to jako jakis wstep do czegoś więcej.

z początku się odsunęła i zmroziła go wzrokiem, jednak chwilę później jedną ręką mierzwiła jego włosy, drugą gładziła po łopatce i skubała jego wargi.
-cholera, nikomu o tym nie mów, noah - szepnęła w chwili przerwy i wzięła oddech, żeby znowu zacząć go całować, nieco mniej grzecznie i pensjonarsko.

- no nie wiem, plotkara to moja dobra kolezanka ;d - zaśmiał się, i było oczywiste, ze jesli tak chce, to zostanie to między nimi.
- ładnie dziś wygladasz. - pomijając to, że jej włosy nie wyglądały najlepiej po tym ich całym treningu.

-yhm - mruknęła i z trudem oderwała się od jego ust - muszę lecieć - wstała i uciekła prawie jak kopciuszek!

zamachał jej na pozegnanie. i poszedł sobie. no xd

ah tak.właśnie skończyły im się zajęcia.tzn. wszystkim normalnym,ale nie zurie bo ona jeszcze miała koło matematyczne ale dopiero za godzine.

przecinał boisko dosyć powolnym i nieco chwiejnym krokiem w rozchełstanej koszuli bodaj z wczoraj. miał rozczochrane włosy i przekrzywione okulary z pękniętym szkłem po wieczornym nurkowaniu w śmietniku. chyba był na głodzie toteż zmęczony usiadł na murawie tuż przed zurie.

przestraszyła się go.
myślała,że to jakiś bezdomny przyszedł i udaje,że on z jejl.
-Przepraszam,przepraszam Pana-stuknęła go palcem w plecy.wolała być grzeczna bo jak jeszcze mu coś odwali do głowy i coś jej zrobi.a zuri jest bezbronna.

ona go zna! on prowadzi kółko miłośników literatury angielskiej i jest intelektualistą, który ostatnio wpadł w złe towarzystwo i uzależnił się od hery, hihi.
odwrócił się przez ramię.
-zurie.. masz coś do picia? - wychrypiał, starając się nie wykrzyczeć szarpiąc ją że potrzebuje towaru.

ale go niepoznała bo źle wygląda.
-luik?-zmarszczyła czoło.bo to do niego niepodobne żeby tak wyglądać.luik miał zawsze wyparasowaną czystą i pachnącą koszulę.zacisnęła palce na notatkach z łaciny.drugą rękę poprawiła żabot od koszuli.-Znowu Ci spici sportowcy?-spytała, bo oni kiedyś właśnie zaczepiali luika jak szła z nim z koła miłośników literatury

-tak - odpowiedział, bo jakoś nie bardzo miał ochotę uzewnętrzniać się ze swoimi problemami odnośnie narkotyków. wyprostował nogi i siedział jak szmaciana lalka, czyli obraz nędzy i rozpaczy w jednym. nawet miał przeszklone oczy i bolały go wszystkie mięśnie. bez wyjątku! nawet powieki.

-luik.-powtórzyła się bo nie wiedziała co więcej powiedzieć.dotknęła czterema palcami ręki lekko jego ramienia.-Może powinniśmy...-zaczęła ale nie wiedziała jak dokończyć.spojrzała tylko na swoje karmelowe t-bary. a potem na nogi luika.

-nie, nie nic.. - nie dokończył bo jego zdruzgotana fizjologia zmusiła go do przechylenia się przez ramię, które przed chwilą dotykała zurie i zwrócenia resztek tego co udało mu się zjeść - kurwa - mruknął i położył się na plecach obok tego całego bagna -chyba się zatrułem - powiedział to w sposób nie dający do myślenia. zatruł się i już. nie dało się w to nie uwierzyć. tak?

nie.
pokręciła głową. coś jej się tutaj nie podobało.podejrzliwa zuri.
-powiesz?-nie wiem co jej się stało,że odzywała się półsłówkami ale to zurie.w końcu.trzeba z tym żyć.

-co? - wystękał. nie miał siły się podnieść, co dopiero wypowiadać się rozbudowanymi zdaniami, które przecież tak lubił. przymknął oczy, bo raziło go słońce. czy to niebo?

-co jest?nie wierze.-tak właśnie to powiedziała i spojrzała na jego przymknięte oczy.-nie wierze Ci do cholery.rzecz w tym,że Ci "atleci" właśnie przed chwilą tutaj byli bo mieli trening-złapała się za włosy na czubku głowy-ly co się z Tobą dzieje od jakiegoś czasu?Nie byłeś już od miesiąca na spotkaniu swojego koła.co jest?-spytała i odetchnęła głęboko bo drogo ją kosztowała ta wypowiedź.zuri to ogólnie nie jest taka o.