Korytarz hehe ;d

- anthony rozsiewa syf - zawołał za nią mając nadzieję że się zatrzyma. chyba muszą porozmawiac.

-zamknij się pieprzony frajerze i daj mi święty spokój! - krzyknęła ile sił w płucach, odwracając się i zaciskając drżące ręce w pięści - nigdy by do tego nie doszło gdybyś wczoraj nie mizdrzył się z tą.. z.. zejdź mi z oczu, noah.

- o ile wiem, nie byłem z toba w zaden sposób zwiazany. unikałaś mnie moja droga, chowałaś się w krzaki. to chyba nie tak wygląda okazywanie względów.

-więc teraz mnie zostaw - odpowiedziała cicho. skoro tak to według niego wyglądało.

- ty na prawdę czujesz się pokrzywdzona! to raczej ja powinienem byc zły że nie przespałem się przez ciebie z zuri.
gdyby to on usłyszał takie zdanie, to na pewno byłoby mu przykro.

-więcej nie będę wam przeszkadzać. już wszystko rozumiem - resztkami sił zmusiła się do patrzenia mu w oczy. bez jakiegokolwiek wyrazu. nieznacznie kiwnęła głową.

- nie rozumiesz nic do cholery jasnej! - zdenerwował się. poza tym był tylko facetem, tak? to znaczy że miesiąc bez seksu to była wiecznośc.

-czego niby nie rozumiem? której części ze zdania 'to raczej ja powinienem byc zły że nie przespałem się przez ciebie z zuri' według ciebie nie rozumiem? - nerwowo gestykulowała, patrząc na niego przez zmrużone oczy.

- zachowujesz się jakby to była moja wina, że dałaś dupy anthonemu. - założył rece na piersi.

-była - odpowiedziała, krzyżując ręce na piersi i patrząc w bok.

- jakim cudem? masz wobec mnie jakieś roszczenia? pocałowałaś mnie dwa razy. nie braliśmy ślubu. - robił się coraz gorszy. i taki już zostanie!

-skoro ci nie zależy, przestań się do cholery czepiać! zurie na pewno za tobą tęskni - podniosła głos, bo powoli traciła cierpliwość. niech leczy swoje pieprzone kompleksy na kimś innym i da jej spokój, skoro zakończyli swój wspólny epizod.

stał przed nią, nic nie mówiąc. Czyżby doszli do sedna? Czyżby noa kochał się w georgette od wielu lat? nie mógł odejśc. Bo uświadomił sobie, ze własnie dlatego jest taki zły, że mu na niej zależy.
- mogłabyś chociaż wybrac kogoś lepszego. - noaha?

jako iż kobieta zmienną jest, a georgie płakała cały dzień, nadszedł przełomowy moment na wyrzucenie z siebie całej złości. podeszła do niego zdecydowanym krokiem, bo dajmy na to rozmawiali na odległość i lekko zadzierając głowę, żeby patrzeć mu w oczy, wycedziła
-pilnuj swojej dupy, moją zostaw w spokoju.

- dobra - podniósł ręce tak jak policja mówi "ręce do góry"
odwrócił się i odszedł kawałek.
- tylko pamiętaj, że to nie ja tobą gardzę, okej?

-przed chwilą mówiłeś coś zupełnie innego - wytknęła mu i odeszła kilka kroków w przeciwną stronę.

- przypomnij sobie o szesnastym czerwca pięc lat temu. - wolałby o tym dniu nie pamiętac. i zrobil taką minę bo podoba mi sie ta buzia.

zatrzymała się.
-zły argument - odpowiedziała, nie odwracając się do niego.

- ależ doskonały. - było to tak, że noa kiedyś się w żorżi zakochał. Siedzieli całą paczką bogatych rozpieszczonych dzieciaków w starbaksie. i wylała mu latte na głwę. dodam, że był w białej koszuli diora która dostał od mamusi.

przygryzła wargę. pamiętała, że nic wtedy nie zrobił. cicho ich przeprosił i wyszedł do łazienki zmyć plamy z koszuli. śmiali się wtedy jak idioci, jednak głowę georgie zaprzątały myśli, które jak uznała nigdy nie mogły wyjść na jaw. a kawę wylała, żeby się 'bronić'. wmówiła sobie, że nie może zauroczyć się w pryszczatym noahu. presja grupy, te sprawy.
objęła się ramionami.

- na prawdę cię nie rozumiem. - odszedł kolejne kilka kroków. kiedy przypominał sobie o tamtym dniu pamiętał tylko wyraz jej twarzy. i swoją wsciekłośc, wykrzyczał matce w twarz że nie che nigdy więcej tej zdziry na oczy widziec.

-byłam głupia - usprawiedliwiała się? po pięciu latach? dobrze, że w ogóle. w kwestii tego co georgie robiła po feralnym incydencie w starbucksie, wróciła do domu i odmówiwszy kolacji leżała na podłodze z poduszką na głowie i płakała. ona też siebie nie rozumiała. w każdym razie zbliżyła się do noaha o jakieś kilka kroków.

- dobrze powiedziane. - stwierdził cicho. nie wiedział czego po niej oczekiwac. Podpowiem, ze tę koszulę której nawet anna nie doprała nadal trzymał w pluszowym pudełku pod łóżkiem ^^

pluszowe pudełko xd!
-noah.. - podeszła jeszcze bliżej i położyła drżącą rękę na jego torsie. przesunęła ją lekko w dół - nie uważasz, że to powoli staje się nudne? - nie wiedziała co konkretnie miała na myśli.

-och, dla mnie to jest już nudne od badzo dawna. ciesze się, że w koncu to zauważyłaś. - powiedział starając się nie dostac dreszczy od jej dotyku.